De emoties van de kijker zijn voor mij een essentieel onderdeel van het kunstwerk. Kunst heeft een bijzondere kracht om gevoelens te weerspiegelen en zelfs te versterken. Wanneer iemand voor een schilderij staat, gebeurt er iets magisch: een connectie, een ontmoeting tussen de ziel van de kijker en de energie van het kunstwerk. Het mooie is dat deze ervaring voor iedereen anders is.

Emoties kunnen op verschillende manieren naar boven komen: een kleur kan vreugde oproepen, een vorm kan verwarring of nieuwsgierigheid opwekken, en zelfs de textuur van het schilderij kan een gevoel van rust of dynamiek creëren. Het is niet de bedoeling om precies te vertellen wat iemand moet voelen, maar juist om ruimte te bieden voor een persoonlijke beleving. Het kan een herinnering oproepen, een nieuw inzicht geven of gewoon een moment van rust in een druk leven bieden.

Wat ik het meest boeiend vind, is dat kunst een reflectie is van de binnenwereld van de kijker. Wat je voelt, is vaak verbonden met je eigen ervaring, je gemoedstoestand op dat moment, en zelfs de levensfase waarin je je bevindt. Kunst kan diepe, verborgen gevoelens naar boven brengen of juist bevestigen wat je al weet, maar nog niet onder woorden had kunnen brengen.

Door mijn abstracte schilderijen hoop ik deze emoties niet alleen vast te leggen, maar ze ook vrij te laten, zodat ze blijven resoneren in het hart van de kijker. Het is de ultieme vrijheid van interpretatie die kunst zo krachtig maakt: je ogen zien het, maar je gevoel bepaalt wat je echt begrijpt. En dat maakt elk kunstwerk een uniek avontuur voor iedereen die het ontdekt.